We zijn in Oeganda!!!
Blijf op de hoogte en volg Milou, Remmelt en Karin
09 Juli 2017 | Oeganda, Masaka
We weten al jaren dat wij deze zomer naar Afrika wilden gaan en nu....ja nu zijn we dan in Oeganda. Dat was het wachten en het voorbereiden waard.
Zaterdag zijn we in het holst van de nacht naar Schiphol gebracht door Vivienne, Kees en Lot. Wat heerlijk dat zij daar nu nachtrust voor wilden opofferen. Karin die de laatste week toch wat spanning ervoer..... werd de laatste dag helemaal rustig en dan weggebracht worden door de kinderen maakte haar helemaal zen.
Via Kigali, Rwanda, landden we op Entebbe 's avonds na tienen. De eerste beambte die we tegenkwamen wilde ons bewijs van gele koorts vaccin zien. Karin pakte vol trots de gele inentingsboekjes. Remmelt en Karin waren al eerder ingeënt, maar toentertijd was het vaccin maar 10 jaar geldig. Helaas stond de einddatum 'valid till 2005' duidelijk erbij. Inmiddels weet men dat die ene injectie levenslang werkzaam is, maar weet de Oegandese douane dat ook??
Dus het zekere voor het onzekere genomen en weer de inenting gehaald. En dan blijkt dat wapperen met iets geels voldoende is. Jammerrrrrrr.
Gelukkig nam de volgende beambte haar werk zeer serieus. Om een visum in je paspoort te krijgen, moet je thuis online het visum aanvragen en betalen. Daar krijg je een bewijs van en als je dat overhandigt, krijg je een prachtig plaatje in de paspoort. Eerst moest Remmelt op de foto. Maar waar was toch die lens waar hij in moest kijken? Een Oegandese dame, een keurige jonge vrouw waar we in de wachtrij al mee geconverseerd hadden, begon zachtjes te giechelen om die lange blonde Hollander. Toen moest er een digitale handtekening komen. Remmelt zag alleen een schermpje dus zette met zijn vinger een handtekening. Dit leidde tot 'use the pen'. Achter ons ging het giechelen over in onverbloemd lachen. Daarna de vingerafdrukken. Eerst vier vingers tegelijk en Remmelt deed het netjes 1 voor 1. De dame achter ons hield het niet meer, de tranen biggelden over haar wangen en de lange Hollander begon zich toch een stukje korter te voelen. Maar het visum kwam met prachtig hologram van een gorilla in het paspoort. Vrouwen zijn minder belangrijk dus Karins vingerafdrukken waren niet nodig. Van Milou was ook de handtekening niet nodig en van de jongetjes in de rij naast ons bleek ook de foto niet nodig. Welkom in Afrika!
Buiten op het vliegveld stond Ivan (die eigenlijk Adoelle heet maar dat is voor die suffe toeristen te lastig) ons op te wachten en bracht ons naar ons hostel zonder WiFi. Even een tegenvaller
Zaterdag zijn we in het holst van de nacht naar Schiphol gebracht door Vivienne, Kees en Lot. Wat heerlijk dat zij daar nu nachtrust voor wilden opofferen. Karin die de laatste week toch wat spanning ervoer..... werd de laatste dag helemaal rustig en dan weggebracht worden door de kinderen maakte haar helemaal zen.
Via Kigali, Rwanda, landden we op Entebbe 's avonds na tienen. De eerste beambte die we tegenkwamen wilde ons bewijs van gele koorts vaccin zien. Karin pakte vol trots de gele inentingsboekjes. Remmelt en Karin waren al eerder ingeënt, maar toentertijd was het vaccin maar 10 jaar geldig. Helaas stond de einddatum 'valid till 2005' duidelijk erbij. Inmiddels weet men dat die ene injectie levenslang werkzaam is, maar weet de Oegandese douane dat ook??
Dus het zekere voor het onzekere genomen en weer de inenting gehaald. En dan blijkt dat wapperen met iets geels voldoende is. Jammerrrrrrr.
Gelukkig nam de volgende beambte haar werk zeer serieus. Om een visum in je paspoort te krijgen, moet je thuis online het visum aanvragen en betalen. Daar krijg je een bewijs van en als je dat overhandigt, krijg je een prachtig plaatje in de paspoort. Eerst moest Remmelt op de foto. Maar waar was toch die lens waar hij in moest kijken? Een Oegandese dame, een keurige jonge vrouw waar we in de wachtrij al mee geconverseerd hadden, begon zachtjes te giechelen om die lange blonde Hollander. Toen moest er een digitale handtekening komen. Remmelt zag alleen een schermpje dus zette met zijn vinger een handtekening. Dit leidde tot 'use the pen'. Achter ons ging het giechelen over in onverbloemd lachen. Daarna de vingerafdrukken. Eerst vier vingers tegelijk en Remmelt deed het netjes 1 voor 1. De dame achter ons hield het niet meer, de tranen biggelden over haar wangen en de lange Hollander begon zich toch een stukje korter te voelen. Maar het visum kwam met prachtig hologram van een gorilla in het paspoort. Vrouwen zijn minder belangrijk dus Karins vingerafdrukken waren niet nodig. Van Milou was ook de handtekening niet nodig en van de jongetjes in de rij naast ons bleek ook de foto niet nodig. Welkom in Afrika!
Buiten op het vliegveld stond Ivan (die eigenlijk Adoelle heet maar dat is voor die suffe toeristen te lastig) ons op te wachten en bracht ons naar ons hostel zonder WiFi. Even een tegenvaller
-
09 Juli 2017 - 18:14
Cindy:
Het avontuur kan beginnen! Xx
-
09 Juli 2017 - 20:05
Aiah:
Hoi Karin, Remmelt & Milou,
Wat cool! Jullie avontuur is nu dan écht begonnen. Mooi om te lezen dat het begin, ondanks het gegiechel ;-), toch nog soepel is verlopen. Ik kijk uit naar de rest van jullie verhalen.
Veel plezier daar! Enne Milou, zet hem op he juffie :-).
Groetjes,
Aiah -
09 Juli 2017 - 20:59
Eelco & Yvonne :
Onwijs veel plezier!!
Adventure awaits
Groetjes Eelco & Yvonne -
10 Juli 2017 - 14:29
Paul En Mieke:
Eindelijk is het zover!
Heel veel plezier toegewenst en veel lachen natuurlijk. Dat hebben ze al prima voorgedaan :) op het vliegveld.
Go with the flow ...
We gaan jullie volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
