Anthony Jjuuko

Het vrijwilligerswerk zit erop!! We zijn blij want het was zwaar werk, drie weken weinig water en zeker geen warme douche en soms was het best heftig. Maar het was zo bevredigend om te doen; het afscheid was zeer emotioneel en we wilden de mensen in Lwengo niet achter laten.
Anthony, de oprichter van de school, is zo'n bijzondere man. Hij belichaamt de verandering die hij nastreeft. Nog geen 10 jaar geleden was er niets, nu staan er vier grote gebouwen, gaan er 550 kinderen naar school, blijven er 150 kinderen slapen waarvan er 3 zelfs permanent blijven, 365 dagen per jaar. Anthony gaat zelf de hutjes langs om gehandicapte kinderen op te sporen en ouders te overtuigen dat ze geen schande zijn, maar uit hun donkere kamertjes gehaald moeten worden en van toegevoegde waarde zijn voor de gemeenschap. Recht tegenover de school woont zo'n meisje. Het is nog niet gelukt haar naar school te krijgen omdat de ouders het te moeilijk vinden. Wij hebben het meisje nooit gezien, weinig mensen weten wat een drama zich in dat hutje afspeelt.

Één ding is zeker, wij hebben ons nu al verbonden aan hem en aan zijn missie. We zoeken nu naar een manier om zijn werk zo goed mogelijk te steunen vanuit Nederland.

Deze week was verder:
* Kleioven gemaakt, heel vies karwei, maar het bespaart veel hout.
* Milou is in debat gegaan met de kinderen over de stelling Teachers are better than doctors.
* Rihanna kan niet lopen, maar we hebben nieuwe schoenen gekocht en dagelijks met haar geoefend, zie Instagram.
* We hebben als vrijwilligers een volleybal wedstrijd tegen de teachers gespeeld. Wat een fanatisme en we hebben gelukkig met 20-22 verloren. Daarna tegen de meisjes netball gespeeld, een soort handbal alleen scoor je in een basketbal ring, zonder bord erachter. Daar maakte we ondanks onze lengte geen schijn van kans, haha.
* Verder veel klussen gedaan, huizenbouw, rioolput uitgraven, bakstenen maken en het eucalyptusbos bewerken.

Goed nieuws over de waterput. Ze zijn op 48 meter gekomen en daar kunnen ze 800 liter per dag water mee winnen. Genoeg om de keuken te voorzien. Maar de laatste aarde die ze ophaalden deed vermoeden dat er vlak onder veel meer water zit, ze verwachten met 10 feet dieper zelfs 3.000 liter te kunnen winnen. Dat zou fantastisch zijn. We gaan maandag over een week terug om naar het resultaat te kijken en Kees, Rik, Vivienne en Lot te laten zien waar wij gewerkt hebben. Zij hebben geld opgehaald voor de school en hoe leuk is het om dat zelf te gaan geven.

Morgen komen de kinderen naar Entebbe, we kunnen niet wachten om ze weer te zien, wat jammer dat de vriendin van Rik en vriend van Vivienne er niet bij zijn. We moeten dit gewoon nog eens over doen, haha. Milou heeft al aangegeven volgend jaar terug te willen gaan. Ze weet inmiddels hoe je een Afrikaans huis moet maken.

Gisteren is er met groot gebaar afscheid genomen. Ruim 500 kinderen, alle teachers en betrokken luisterden naar vele speeches, zelfs van de vier kinderen van school. Zo welbespraakt, één jongetje van Milou haar leeftijd sprak over de puzzels waar ze zo van genoten en liet de andere kinderen weten dat wij Mzungu's - buitenlanders - helemaal de reis naar Oeganda hadden ondernomen zonder dat wij er geld voor kregen..... Nee, wij hadden het gevoel dat we hen moeten bedanken, we waren zo welkom en we hebben genoten van hun gemeenschapszin en levensvreugde. In het vrijwilligershuis hing de tekst 'Sommige mensen zijn zo arm, die hebben alleen geld'.

Nu is het nog 24 uur wachten op de kinderen en start onze safari, we kijken er echt naar uit.
Dank voor het lezen en jullie veel plezier met de zomeractiviteiten.